Από τάφους που άνοιξαν οι χείμαρροι στους πρόποδες του δυτικού λόφου του χωριού, βρέθηκαν διάφορα αντικείμενα στρατιωτών πρωτογενούς μορφής. Φαίνεται ότι εδώ έγιναν διαμάχες και σκοτώθηκαν πάρα πολλοί άνθρωποι, πιθανότερα ίσως στα μέσα του 14ου αιώνα, όταν η δυτική Μακεδονία άλλαζε επί σειρά ετών αφεντικά, μέχρι τη στιγμή που επικράτησαν οι Σέρβοι. Αυτό ενισχύεται και από την παλιά ονομασία του χωριού, «Ίσβορος» που στην σλαβική γλώσσα σημαίνει «κεφαλάρι» και παραπέμπει στην παρακείμενη πηγή νερού. Στα χρόνια της τουρκοκρατίας η πηγή ονομαζόταν “Ακ πουνάρ” που στα τούρκικα σημαίνει λευκή – βρύση ή Άσπρη- πηγή. Μέχρι το 1923 κρατούσε και τις δύο ονομασίες οι ντόπιοι το ονόμαζαν «Ίσβορος» και οι Τούρκοι «Ακ μπουνάρ». Άλλη παλαιότερη ονομασία δεν είναι γνωστή. Η πηγή την οποία αναφέραμε παραπάνω έγινε η αιτία , η αφορμή το χωριό από «Ακ-Μπουναρ» να πάρει την ονομασία Λευκή-Βρύση, και στις 20 Ιανουαρίου 1927 με το ΦΕΚ 18/1927 παίρνει την σημερινή του ονομασία Λευκόβρυση.
Πηγή: Ιστοσελίδα συλλόγου